سرطان سینه؛ علل، علائم، تشخیص تا روش های درمان آن

سرطان پستان، زمانی رخ می دهد که رشد سلول ها در سینه، از کنترل خارج می شود. انواع مختلفی سرطان پستان وجود دارد که براساس این که کدام سلول ها تبدیل به سرطان می شوند، تقسیم بندی می گردند.

سرطان سینه می تواند در نواحی مختلفی از سینه آغاز گردد. سینه از سه بخش اصلی لوبول ها، مجاری و‌ بافت همبندی تشکیل شده است. لوبول ها، غددی هستند که شیر تولید می کنند. مجاری، لوله هایی هستند که شیر را به نوک سینه می رسانند. بافت همبندی، سینه را احاطه کرده است.

سرطان پستان می تواند از طریق رگ های خونی و لنفاوی به خارج از سینه پخش شود. در چنین شرایطی گفته می شود سرطان پستان، متاستاز داده است.

 

انواع سرطان پستان

کارسینوم داکتال تهاجمی

سلول های سرطانی خارج از مجاری و در دیگر بافت های سینه رشد می کنند. سرطان تهاجمی می تواند به دیگر نواحی بدن پخش شود و متاستاز بدهد.

کارسینوم لوبولار تهاجمی

سلول های سرطانی از لوبول ها به بافت هایی از سینه که در مجاورت این ناحیه قرار دارند، پخش می شود. این نوع سرطان نیز می تواند به دیگر قسمت های بدن پخش شود.

علائم و‌ نشانه های سرطان‌ پستان

هر فردی علائم‌‌ و نشانه های متفاوتی از سرطان پستان خواهد داشت و‌ برخی هیچ گونه علامت و نشانه ای را تجربه نمی کنند.

اما علائم شایع عبارتند از:

• توده جدید در سینه و‌ یا زیربغل
• ضخیم و متورم شدن بخشی از سینه
• احساس ناراحتی در سینه
• قرمز شدن نوک سینه و یا سینه
• ترشح از سینه
• هر گونه تغییر در اندازه و فرم سینه
• احساس درد در نواحی از سینه

این نکته را در نظر داشته باشید که این علائم می توانند در مواردی غیر از سرطان پستان نیز دیده شوند. به همین خاطر، توصیه می‌ شود در صورت مشاهده علائم گفته شده به پزشک مراجعه کنید.

سینه نرمال و طبیعی

سینه ها تحت تاثیر سیکل قاعدگی، زایمان، تغییرات وزن و یا مصرف دارو قرار می گیرند. سینه ها هم‌ چنین با بالا رفتن سن، دستخوش تغییراتی می شوند.

توده در سینه

بسیاری از شرایط مانند سرطان، می‌ توانند منجر به بروز توده در سینه شوند. اما در بسیاری دیگر شرایط شاهد تشکیل توده در سینه هستیم، از جمله کیست ها و سینه فیروکیستیک.

شرایط فیبروکیستیک، تغییرات غیر سرطانی را در سینه ها ایجاد می کند که با تشکیل توده همراه می باشد.

کیست ها، کیسه های مملو از مایعی هستند که در سینه ها رشد می کنند.

چه افرادی بیشتر در معرض ابتلا به سرطان پستان هستند؟

افرادی که سابقه خانوادگی ابتلا به سرطان پستان و یا تغییرات ارثی در ژن های BRCA1 و BRCA2 دارند، بیشتر در معرض ابتلا به سرطان پستان خواهند بود.

چگونه می توان شانس ابتلا به سرطان پستان را به حداقل رساند؟

عوامل متعددی می توانند احتمال ابتلا به سرطان پستان را افزایش دهند. اما رعایت موارد زیر در به حداقل رساندن احتمال ابتلا به سرطان موثر می باشند:

• حفظ وزن بدنی ایده آل
• ورزش کردن
• عدم مصرف مشروبات الکلی
• مشورت با پزشک در خصوص مصرف قرص های پیشگیری از بارداری و یا هورمون درمانی
• شیردهی در صورت امکان

توجه داشته باشید انتخاب سبک زندگی سالم، مهم ترین عامل در به حداقل رساندن میزان بروز سرطان پستان می باشد.

غربالگری سرطان پستان

غربالگری سرطان پستان به معنای انجام هر گونه چکاپ قبل از ظاهر شدن علائمی از بیماری می باشد. با این که تست های غربالگری سرطان پستان از بروز این بیماری پیشگیری نمی کنند، اما به تشخیص سریع تر و درمان موثرتر کمک خواهند کرد.

از جمله تست های غربالگری سرطان پستان می توان به موارد زیر اشاره کرد:

ماموگرافی

ماموگرافی، تست اشعه ایکس از سینه می باشد. در بسیاری از خانم ها، این تست بهترین روش تشخیص سرطان پستان در مراحل اولیه می باشد و انجام منظم این تست، مرگ و میر ناشی از سرطان پستان را به حداقل خواهد رساند.

 MRI

MRI سینه با استفاده از امواج رادیویی و مگنت انجام می شود و تصاویری از بافت سینه در اختیار پزشک قرار خواهد گرفت. این تست در خانم هایی که بیشتر در معرض ابتلا به سرطان پستان هستند، همراه با ماموگرافی انجام می شود. از آن جایی که ممکن است تغییر غیر عادی، به غیر از سرطان در این تست تشخیص داده شود، برای افراد با احتمال ابتلای متوسط انجام نخواهد شد.

معاینه بالینی سینه

این معاینه باید توسط پزشک انجام شود تا هر گونه تغییر غیر عادی و یا توده در سینه تشخیص داده شود.

آگاهی از سینه ها

آشنایی با ظاهر سینه ها می تواند به تشخیص علائمی از قبیل درد، توده و یا تغییر در اندازه سینه ها کمک کند. معاینه فردی سینه نیز می تواند تا حد بسیار بالایی به تشخیص این قبیل موارد کمک کند.

مهم ترین مزیت تست های غربالگری، تشخیص سرطان پستان در مراحل اولیه و درمان موثرتر می باشد.

سرطان پستان چگونه تشخیص داده می شود؟

پزشکان از تست های مختلفی برای تشخیص سرطان پستان کمک می گیرند. از جمله:

• سونوگرافی سینه. در این تست، دستگاهی با استفاده از امواج صوتی، جزئیاتی از سینه ها را در اختیار پزشک قرار می دهد.
• ماموگرافی تشخیصی. در صورت وجود هر گونه مشکل در سینه مانند توده و یا غیر طبیعی بودن نتایج ماموگرافی، ممکن است نیاز به انجام ماموگرافی تشخیصی باشد.
• MRI. نوعی اسکن از بدن که با استفاده از مگنت های متصل به کامپیوتر انجام می شود و تصاویر دقیقی از داخل سینه را در اختیار قرار می دهد.
• بیوپسی. در این تست، بافت و یا مایع از سینه برداشته و جهت بررسی های بیشتر به آزمایشگاه ارسال خواهد شد.

بعد از تشخیص سرطان پستان، تست های دیگری به منظور تعیین مرحله سرطان در سینه و یا سایر قسمت های بدن انجام خواهد شد. (صرف نظر از این که سرطان تنها در سینه یافت شود و یا به نواحی مانند گره های لنفاوی موجود در بازوها پخش شده باشد) درمان نیز با توجه به نوع و مرحله سرطان در نظر گرفته خواهد شد.

درمان سرطان پستان

درمان سرطان پستان به طرق مختلف صورت می گیرد که به نوع سرطان و میزان پخش شدن آن بستگی دارد. معمولا افراد مبتلا به سرطان سینه، تحت چند نوع درمان قرار می گیرند. گزینه های درمان عبارتند از:

• جراحی و برداشت بافت سرطانی
• شیمی درمانی. نابودی سلول های سرطانی با استفاده از مصرف دارو. این داروها می توانند به صورت قرص و یا تزریق مصرف شوند.
• هورمون درمانی. انسداد سلول های سرطانی با توجه به هورمون هایی که سلول ها برای رشد نیاز دارند.
• درمان بیولوژیک. تقویت سیستم ایمنی برای مقابله با سلول های سرطانی و یا کنترل عوارض جانبی دیگر درمان ها
• رادیوتراپی. نابودی سلول های سرطانی با استفاده از اشعه ایکس.

قبل از آغاز درمان در خصوص مزایا و عوارض احتمالی هر یک از روش ها و هم چنین واکنش به درمان با بیمار صحبت خواهد شد.

روش های درمان سرطان سینه

درمان سرطان پستان شامل ترکیبی از درمان های جراحی، رادیوتراپی، شیمی درمانی و هورمون درمانی می باشد. برخی از این درمان ها به صورت موضعی انجام می شوند، بدین معنا که تنها نواحی اطراف تومور را هدف قرار می دهند. اما برخی دیگر سیتمیک هستند و کل بدن را هدف قرار خواهند داد. روش های درمانی متفاوت وجود دارد که با توجه به شرایط فرد نوع درمان مشخص می شود. در ادامه به بررسی هر یک از روش های درمانی خواهیم پرداخت.

جراحی سرطان سینه

جراحی شایع ترین درمان سرطان پستان است که شامل برداشت تومور و نواحی اطراف آن می باشد. لامپکتومی، ماستکتومی پارشیال، ماستکتومی رادیکال و بازسازی از جمله روش های جراحی هستند.

برداشت غدد لنفاوی و لنف ادم

علاوه بر جراحی های لامپکتومی و ماستکتومی، گاهی ممکن است نیاز به برداشت غدد لنفاوی باشد تا مشخص شود که آیا سرطان متاستاز داده است یا خیر.

لامپکتومی

لامکتومی با برداشت کمترین میزان بافت سینه همراه است. در این روش جراحی، سرطان و قسمتی از بافت های اطراف تومور برداشته می شود، اما سینه برداشته نخواهد شد. به همین خاطر، لامپکتومی با عنوان جراحی با کمترین میزان تهاجم در نطر گرفته می شود، که البته موثر بوده و نیازی به جراحی بیشتر نخواهد بود.

در لامپکتومی پارشیال، بخش بیشتری از سینه برداشته می شود تا سرطان از بین برود. در برخی موارد نیاز است لایه بالای عضلات قفسه سینه ای نیز برداشته شود.

ماستکتومی

در گذشته، جراحی سرطان پستان با برداشت تمام سینه و غدد لنفاوی زیر بغل همراه بود که ماستکتومی رادیکال نام دارد. اگر سرطان در مراحل اولیه تشخیص داده شود، گزینه های دیگری وجود دارد که بافت سینه نیز حفظ خواهد شد. این روش جراحی لامپکتومی نام دارد.

ماستکتومی پارشیال

این روش جراحی، با برداشت بخش بیشتری از سینه همراه است. حتی در برخی موارد، ممکن است نیاز به برداشت لایه های بالای عضلات سینه ای نیز باشد.

ماستکتومی با حفظ پوست سینه

در این روش سینه، نوک سینه و هاله قهوه ای رنگ برداشته می شوند، اما پوست سینه حفظ خواهد شد. بسیاری از خانم ها بعد از انجام این روش، به دنبال جراحی بازسازی سینه خواهند بود.

ماستکتومی ساده

که با عنوان ماستکتومی کامل نیز شناخته می شود، شامل برداشت سینه، نوک سینه، هاله قهوه ای رنگ و گره های لنفاوی می باشد.

ماستکتومی رادیکال

با برداشت کل سینه، نوک سینه، هاله قهوه ای رنگ و گره های لنفاوی زیر بغل همراه است، اما اغلب قفسه سینه سالم خواهد ماند.

بازسازی پستان

گزینه های جراحی بازسازی پستان با توجه به سن، فیزیک بدنی و طرح درمان تعیین می شوند. که عبارتند از:

• پروتز. در این روش سینه با پروتزهای سالینی و یا سیلیکونی پر می شود.
• گرافت پوستی. بافت از سایر نواحی بدن مانند شکم، پشت و باسن برداشته و پیوند زده می شود تا به فرمدهی سینه کمک شود.
• دیگر اقدامات زیبایی. علاوه بر بازسازی پستان، ممکن است نیاز باشد نوک سینه اضافه شود، اندازه و فرم سینه بازسازی شود تا سینه فرم بهتری پیدا کند. در خصوص هر یک از این اقدامات، با بیمار صحبت خواهد شد.

شیمی درمانی

در شیمی درمانی، از ترکیبی از داروها برای تخریب سلول های سرطانی و یا آهسته شدن روند رشد سلول های سرطانی استفاده می شود.

 

چه بیمارانی به شیمی درمانی نیاز پیدا می کنند؟

شیمی درمانی با توجه به فاکتورهای زیر در نظر گرفته می شود:

• اندازه تومور
• درجه تومور
• نوع تومور
• میزان درگیری غدد لنفاوی
• احتمال پخش شدن سرطان به دیگر نواحی بدن

نوع داروهای شیمی درمانی نیز با توجه به مرحله رشد سلول های سرطانی در نظر گرفته خواهد شد.

شیمی درمانی چگونه انجام می شود؟

شیمی درمانی با هدف کوچک شدن تومور قبل از جراحی انجام می شود. معمولا شیمی درمانی برای یک دوره کوتاه و به فاصله چند هفته صورت می گیرد تا اجازه ترمیم به سلول های طبیعی داده شود. مهم است که بیمار در طول درمان، تحت حمایت عاطفی دوستان و خانواده باشد.

گرچه شیمی درمانی باعث نابودی سلول های سرطانی که روند رشد سریعی دارند، می شود اما می تواند با عوارضی همراه باشد. از جمله:

• کاهش تعداد گلبول های سفید
• تاثیر بر روی سلول هایی که مو تولید می کنند
• تاثیر بر روی دستگاه گوارش و بروز علائمی مانند اسهال، استفراغ، تهوع و کاهش اشتها
• تاثیر بر روی سلول های عصبی و بروز علائمی مانند ضعف و بی حسی در دست ها و پاها

شیمی درمانی در دوران بارداری

قبل از شروع درمان باید در مورد این موضوع با پزشک صحبت شود، چرا که بسیاری از داروها در سه ماهه اول بارداری می توانند منجر به بروز نقایص تولد شوند.

رادیوتراپی

در رادیوتراپی، امواج پرقدرت انرژی سلول های سرطانی را نابود می کنند. این روش درمانی تنها بر روی ناحیه درمان تاثیر می گذارد. از رادیوتراپی برای نابودی باقی مانده سلول های سرطانی بعد از جراحی نیز استفاده خواهد شد.

رادیوتراپی چگونه انجام می شود؟

رادیوتراپی معمولا سه تا چهار هفته بعد از جراحی انجام می شود تا علاوه بر نابودی باقی مانده سلول های سرطانی، احتمال بازگشت مجدد سرطان نیز به حداقل برسد. رادیوتراپی به دو روش انجام می شود:

رادیوتراپی خارجی

در این روش، از پرتوی خارجی استفاده می شود اما اشعه به مدت دو تا سه دقیقه بر روی ناحیه سرطانی متمرکز خواهد شد. معمولا نیاز است بیمار پنج روز در هفته و به مدت پنج تا شش هفته برای درمان مراجعه کند. رادیوتراپی خارجی، شایع ترین فرم درمان سرطان پستان می باشد.

رادیوتراپی داخلی

در طول درمان، مایع رادیواکتیو با استفاده از سوزن و یا کاتتر وارد بدن می شود تا نواحی که سرطان از آن جا منشا گرفته و باقی مانده سلول های سرطانی نابود شوند.

براکی تراپی

دستگاهی زمان جراحی و یا کمی بعد از جراحی، داخل سینه قرار می گیرد که حامل اشعه به بافتی است که سرطان از آن منشا گرفته است. این نوع رادیوتراپی، تنها درمانی است که در اتاق عمل صورت می گیرد.

از جمله عوارض رادیوتراپی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• سوختگی پوست ناحیه درمان
• قرمز شدن و خارش پوست
• سنگین شدن سینه ها
• تغییر رنگ و کبود شدن سینه ها
• خستگی

هورمون درمانی

هورمون هایی مانند استروژن و پروژسترون، مواد شیمیایی هستند که توسط غدد در بدن تولید می شوند. این هورمون ها در حالت طبیعی، به تنظیم دوره های بدن مانند قاعدگی کمک می کنند. با این حال، در برخی موارد می توانند باعث رشد سرطان شوند.

چگونه هورمون ها می توانند بر رشد سرطان پستان تاثیر بگذارند؟

تست هایی انجام می شود تا مشخص گردد که آیا سلول های سرطانی، گیرنده های هورمونی دارند که بتوانند باعث رشد سرطان شوند. اگر سلول های سرطانی گیرنده داشته باشند، هورمون درمانی در نظر گرفته خواهد شد. داروهای هورمون درمانی مانند مسدود کننده ها و مهار کننده ها، با قطع رسیدن هورمون به سلول های سرطانی، باعث تخریب شان می شوند.

تاموکسیفن، شایع ترین داروی هورمون درمانی است که مانع رشد سلول های سرطانی با دریافت استروژن می شود. این دارو به صورت قرص و روزانه تا پنج سال بعد از جراحی باید مصرف شود.

مهار کننده های هورمونی نیز سلول های سرطانی را که حاوی گیرنده هورمونی هستند، هدف قرار می دهند اما نحوه عمل شان به این صورت است که تولید هورمون در بدن را کاهش می دهند. زمانی که هورمون به سلول نرسد، تومور از بین خواهد رفت.

هورمون درمانی به همراه شیمی درمانی، نتایج بهتری را به همراه خواهد داشت. به خصوص اگر سرطان پستان، گیرنده هورمونی مثبت باشد.

• از مهار کننده های هورمونی تنها برای خانم ها بعد از یائسگی استفاده می شود.
• اگر تشخیص داده شود که سرطان پستان، گیرنده هورمونی مثبت است، هورمون درمانی آغاز خواهد شد.
• هورمون درمانی مانع دریافت و یا استفاده سلول های سرطانی از هورمون های زنانه (استروژن و پروژسترون) می شود. سلول های سرطانی برای رشد به این دو هورمون نیاز دارند.

دوران بعد از درمان سرطان پستان

بیمار باید بعد از درمان، به طور مرتب به پزشک مراجعه کند. این چکاپ های منظم هر گونه تغییر در وضعیت سلامتی و این که آیا نیاز به درمان است را مشخص می کنند. چکاپ شامل معاینه گردن، زیربغل، قفسه سینه و پستان می باشد.

از آن جایی که احتمال بازگشت مجدد سرطان وجود دارد، خانم ها باید تست ماموگرافی را در برنامه خود داشته باشند. معمولا بعد از جراحی بازسازی، نیازی به انجام ماموگرافی نخواهد بود.

:Source

 /https://www.nationalbreastcancer.org/breast-cancer-treatment

https://www.cdc.gov/cancer/breast/basic_info/what-is-breast-cancer.htm