راهکارهای مدیریت افسردگی در بیماران مبتلا به سرطان

افسردگی در بیماران مبتلا به سرطان و اعضای خانواده آن ها، شایع است و احساس غم و اندوه طبیعی است. رویاها، برنامه‌ها و آینده ممکن است نامشخص به نظر برسند. اما اگر فردی برای مدت طولانی احساس غم کند یا در انجام فعالیت‌های روزمره دچار مشکل شود، باید نگران بود. افسردگی می‌تواند خفیف و موقتی باشد و شامل دوره‌هایی از حال بد و ناراحتی باشد، اما همچنین می‌تواند شدید و پایدار باشد. نوع شدیدتر آن معمولاً افسردگی عمده یا افسردگی بالینی نامیده می‌شود. افسردگی عمده یا بالینی باعث می‌شود که فرد نتواند به‌خوبی عمل کند و برنامه‌های درمانی را دنبال کند. این وضعیت در حدود ۱ نفر از هر ۴ نفر مبتلا به سرطان رخ می‌دهد، اما قابل مدیریت است. افرادی که قبلاً افسردگی داشته‌اند، بیشتر در معرض افسردگی پس از تشخیص سرطان هستند.

علائم افسردگی در بیماران مبتلا به سرطان

خانواده و دوستانی که نشانه‌ها و علائم افسردگی را مشاهده می‌کنند، می‌توانند فرد را تشویق کنند تا کمک بگیرد. گاهی اوقات علائم اضطراب و ناراحتی می‌تواند همراه با افسردگی باشد. در اینجا برخی از نشانه‌ها و علائمی که ممکن است نشان‌دهنده نیاز به کمک حرفه‌ای برای افسردگی باشد، آورده شده است:

• حالت ناراحت، ناامید یا پوچ که تقریباً هر روز برای بیشتر ساعات روز ادامه دارد.

• از دست دادن علاقه یا لذت در فعالیت‌هایی که قبلاً از آن‌ها لذت می‌برده‌اند.

• کاهش وزن قابل توجه (بدون رژیم غذایی) یا افزایش وزن.

• تغییرات خواب (ناتوانی در خوابیدن، بیداری زودهنگام یا خواب زیاد).

• خستگی شدید یا کاهش انرژی تقریباً هر روز.

• دیگران متوجه می‌شوند که شما بی‌قرار یا “بی انرژی” هستید تقریباً هر روز.

• احساس گناه، بی‌ارزشی و ناتوانی.

• مشکل در تمرکز، به خاطر سپردن یا تصمیم‌گیری.

• افکار مکرر درباره مرگ یا خودکشی، یا تلاش برای خودکشی.

• نوسانات شدید خلقی از افسردگی به دوره‌های تحریک و انرژی بالا.

برخی مشکلات جسمی مانند خستگی، اشتهای کم و تغییرات خواب نیز می‌توانند عوارض جانبی درمان سرطان سینه و سایر سرطان ها باشند و ممکن است بعد از پایان درمان سرطان ادامه یابند. از تیم درمان سرطان خود درباره علل احتمالی این علائم و اینکه آیا افسردگی ممکن است عاملی باشد، بپرسید.

درمان افسردگی در بیماران سرطانی

مدیریت افسردگی در افراد مبتلا به سرطان ممکن است شامل مشاوره، دارو یا ترکیبی از هر دو باشد و گاهی اوقات سایر درمان‌های تخصصی نیز شامل می‌شود. این درمان‌ها افسردگی را بهبود می‌بخشند، رنج را کاهش می‌دهند و به فرد مبتلا به سرطان کمک می‌کنند تا کیفیت زندگی بهتری داشته باشد.

• درباره احساسات و نگرانی‌هایی که شما یا اعضای خانواده دارید، صحبت کنید. احساس غم، خشم و ناامیدی طبیعی است، اما سعی کنید این احساسات را بر سر نزدیکان خود خالی نکنید. مهم است که به یکدیگر به دقت گوش دهید، با هم تصمیم بگیرید که چگونه می‌توانید از یکدیگر حمایت کنید و یکدیگر را تشویق کنید، اما هرگز به زور مجبور به صحبت کردن نکنید.

• از طریق گروه‌های حمایتی و مشاوره کمک بگیرید.

• از تکنیک‌های ذهن‌آگاهی، دعا، مدیتیشن یا سایر اشکال حمایت معنوی استفاده کنید.

• چند بار در روز تمرینات تنفس عمیق و آرامش را امتحان کنید. (به عنوان مثال، چشمان خود را ببندید، عمیق نفس بکشید، بر روی هر قسمت از بدن خود تمرکز کنید و آن را آرام کنید، از انگشتان پا شروع کنید و به سمت سر بروید. وقتی آرام شدید، خود را در یک مکان دلپذیر تصور کنید، مانند یک ساحل با نسیم یا یک دشت آفتابی.)

• به کار کردن با یک مشاور حرفه‌ای برای مقابله با تغییرات در زندگی‌تان فکر کنید.

• درباره درمان‌های افسردگی سوال کنید.

بیشتر بخوانید: سرطان سینه

اقداماتی که مراقبان می‌توانند انجام دهند

• به آرامی بیمار را به صحبت درباره نگرانی‌ها و ترس‌هایش دعوت کنید. بیمار را مجبور نکنید قبل از اینکه آماده باشد، صحبت کند.

• بدون قضاوت به احساسات بیمار یا خودتان به دقت گوش دهید. اشاره کردن و مخالفت با افکار خود تخریبی اشکالی ندارد.

• از گفتن جملاتی مانند “شاد باش” یا “مثبت فکر کن” پرهیز کنید.

• با هم تصمیم بگیرید که چگونه می‌توانید از یکدیگر حمایت کنید.

• اگر ترس، اضطراب یا افسردگی شدید است، سعی نکنید با شخص منطقی بحث کنید. از یکی از اعضای تیم مراقبت از سرطان کمک بگیرید.

• فرد را در فعالیت‌هایی که از آن‌ها لذت می‌برد، درگیر کنید.
• به یاد داشته باشید که مراقبان نیز ممکن است دچار افسردگی شوند. تمام این پیشنهادات برای مراقبان نیز قابل استفاده است.
• زمانی برای مراقبت از خودتان اختصاص دهید. با دوستانتان وقت بگذرانید یا کارهایی انجام دهید که از آن‌ها لذت می‌برید.

• به فکر دریافت حمایت برای خودتان از طریق گروه‌ها یا مشاوره فردی باشید.

در صورت بروز این موارد، با ارائه‌دهنده خدمات بهداشت روان یا تیم مراقبت از سرطان تماس بگیرید:

• اگر بیمار افکار خودکشی دارد یا نمی‌تواند از فکر کردن به مرگ دست بردارد.

• اگر رفتار بیمار به گونه‌ای است که نگران ایمنی او هستید.

• اگر بیمار نمی‌تواند چند روز بخورد یا بخوابد و به فعالیت‌های معمولش علاقه‌ای ندارد.

• اگر بیمار در تنفس مشکل دارد، عرق می‌کند یا بسیار بی‌قراری می‌کند.

منبع: https://amp.cancer.org/